Ihattaren krijgt kritiek: "Te theatraal, te pathetisch, te nep"

Ronald Waterreus heeft ergens wel genoten van de blijdschap van Ihattaren. "En ook het kusgebaar naar zijn moeder in de camera, ach; er school heus een bepaalde schoonheid in. Doe het tenslotte maar eens, in de diepe slotfase koeltjes blijven vanaf de strafschopstip. Zo’n goal mag best gevierd worden", schrijft hij in zijn column voor De Limburger.

Toch is de voormalig doelman niet alleen maar positief. "Alleen: zelfs na zo’n voor hem mooi moment kan ik maar moeilijk naar die jongen kijken wanneer hij na afloop voor de camera staat", aldus Waterreus, die ook kritisch is: "Hoe kan het, denk ik dan, dat een speler van 22 jaar na maanden van training nog steeds zeker tien ponden kaas te veel aan zijn lichaam heeft bungelen?"

"Is het niet gek dat het, wanneer hij geïnterviewd wordt, bijna altijd over hemzelf, zijn moeder of broer gaat en zo weinig over het team waarin hij voetbalt? Waarom krijg ik zo vaak de indruk dat Ihattaren zichzelf veel groter vindt dan hij, reservespeler van degradatiekandidaat nummer één in de eredivisie, goed beschouwd is op dit moment?", vraagt de voormalig voetballer zich hardop af.

De 'voetbalsprieten' van Waterreus zeggen hem dat 'Ihattaren het type is van: What you see is not what you get'. "Het type dat zich te graag wurmt in de slachtofferrol en tegelijkertijd volledig wegloopt met zichzelf. Het is me te theatraal, te pathetisch, te nep zo u wil. Mijn advies aan hem zou zijn: zorg eerst nou eens dat je echt fit wordt, je in de basis speelt bij RKC, tien doelpunten maakt en zo zorgt voor handhaving met die club. Praten we daarna verder."