Nico Dijkshoorn: "Na hem lijkt iedere trainer op een zwerver"

"Je kunt het Arne niet kwalijk nemen. Na Giovanni van Bronckhorst lijkt iedere trainer op een zwerver. En niet alleen trainers. Ik kan het weten. Ooit, in een vorig decennium, werden er door een tijdschrift dertig bekende mannen gefotografeerd voor de verkiezing van De Man van het Jaar. Wat ik daartussen moest, is mij nog steeds een raadsel. Toch ging ik op de uitnodiging in. Dan kon ik er later een stukje over schrijven in dit tijdschrift."

Ter gelegenheid van de verkiezing moest Dijkshoorn naar een sessie waar kanshebbers kleren moesten passen. "Ik schrok. Giovanni was de mooiste man die ik ooit had gezien. Zelfs hier, midden in een loods, leek hij weggelopen uit een reclame voor de nieuwe mannengeur Savage Ridicule. Die ogen, dat haar. Het leek alsof hij zijn pak al aanhad, maar dat bleek zijn werkkleding te zijn. Daar stond ik, de verwarde dichter met een gebit in de kleur van mijn sokken, het kapsel van iemand die zijn haar even kort in brand heeft gestoken en de nette schoenen aan heeft van mijn vader. Hij gaf me een hand."

Later gaat Dijkshoorn nog even door over Van Bronckhorst. "De slagschaduw van Giovanni hangt nog steeds over De Kuip. Het helpt ook niet echt dat je in De Kuip, altijd met een meelopende cameraman, het hele veld over moet steken naar de trainersbank. Ik denk dat daar, door een lifestyle-coach die verstand heeft van daadkrachtig lopen, goud is te verdienen. Doe het maar eens, in gewone mensenkleren lopen zoals je normaal ook loopt, met dertigduizend man op de tribune en een cameraman op je lip. Ik mag er graag naar kijken."